Osmanlı İmparatorluğu’nun Başkentleri: Söğüt’ten İstanbul’a Uzanan Yolculuk

Osmanlı İmparatorluğu’nun Başkentleri

Osmanlı Devleti’nin başkentleri sırasıyla:
Söğüt, Bilecik, Yenişehir, Bursa, İznik, Edirne ve İstanbul’dur.
İlk başkent Söğüt, en uzun süre başkent ise İstanbul olmuştur.

Osmanlı Devleti, kurulduğu 1299 yılından 1923’e kadar farklı şehirleri yönetim merkezi olarak kullanmıştır. İlk dönemlerde şehirlerin tamamına “başkent” denmese de devletin siyasi ve idari merkezleri olmuştur. Tarihçiler arasında farklı görüşler olsa da genel kabul gören başkentler şunlardır:

• Söğüt (1299 – 1301) → Osman Bey döneminde ilk yönetim merkezi kabul edilir.
• Bilecik (1301 – 1302) → Osman Bey’in Bizans’tan aldığı ilk şehirlerden biridir.
• Yenişehir (1302 – 1326) → Osmanlı’nın fetihlerinin yönetildiği merkez olmuştur.
• Bursa (1326 – 1365) → Orhan Gazi’nin fetihleri sonrası Osmanlı’nın ilk büyük başkenti olmuştur.
• İznik (kısa süreli, 1331 civarı) → Bursa ile birlikte idari ve dini merkez konumuna gelmiştir.
• Edirne (1365 – 1453) → Sultan I. Murad zamanında başkent olmuş, Balkan fetihlerinin üssü haline gelmiştir.
• İstanbul (1453 – 1923) → Fatih Sultan Mehmet’in fethiyle Osmanlı’nın kalıcı başkenti olmuştur. Yaklaşık 470 yıl imparatorluğun merkezi olarak kalmıştır.

Tarihçiler, genellikle “resmi başkentler” olarak yalnızca Bursa, Edirne ve İstanbul’u kabul eder. Ancak kuruluş dönemi şehirleri de Osmanlı’nın oluşum merkezleri sayılır.